Gdy w Chinach zapada zmrok, prawie 30 milionów latarni ulicznych stopniowo zapala się, tworząc płynną sieć światła. Za tym „darmowym” oświetleniem kryje się roczne zużycie energii elektrycznej przekraczające 30 miliardów kilowatogodzin – co odpowiada 15% rocznej produkcji Tamy Trzech Przełomów. Te kolosalne wydatki na energię pochodzą ostatecznie z publicznych systemów finansowych, finansowanych ze specjalistycznych podatków, w tym podatku od utrzymania i budownictwa oraz podatku od wartości dodanej gruntów.
We współczesnym zarządzaniu miastem oświetlenie uliczne wykracza poza samo oświetlenie. Zapobiega ono ponad 90% potencjalnych wypadków drogowych w nocy, wspiera gospodarkę nocną, generując 16% PKB, i stanowi niezbędną infrastrukturę dla zarządzania społecznego. Dzielnica Zhongguancun w Pekinie integruje stacje bazowe 5G z inteligentnymi latarniami ulicznymi, a dzielnica Qianhai w Shenzhen wykorzystuje technologię Internetu Rzeczy (IoT) do dynamicznej regulacji jasności – oba te elementy odzwierciedlają ewolucyjną modernizację systemów oświetlenia publicznego.
Jeśli chodzi o oszczędzanie energii, Chiny przeszły na oświetlenie LED w ponad 80% lamp ulicznych, osiągając o 60% wyższą wydajność w porównaniu z tradycyjnymi lampami sodowymi. Pilotażowe „stacje ładowania latarni” w Hangzhou oraz wielofunkcyjne systemy słupów w Kantonie świadczą o ciągłej poprawie efektywności wykorzystania zasobów publicznych. Ta świetlista umowa społeczna w istocie ucieleśnia równowagę między kosztami zarządzania a dobrobytem publicznym.
Oświetlenie miejskie nie tylko rozjaśnia ulice, ale także odzwierciedla logikę działania współczesnego społeczeństwa – poprzez racjonalną alokację finansów publicznych i przekształcanie indywidualnych podatków w powszechne usługi publiczne. To kluczowy wskaźnik cywilizacji miejskiej. 
Czas publikacji: 08-05-2025